Kaçış Yok - Scroogled 3
Greg için hava hoştu.
Daha sonra adres defterine tıkladı ve isimlerin yarısının gitmiş olduğunu gördü. Gmail'deki gelen kutusu karınca sürüsünün istilasına uğramış gibi boşalmıştı.[3] Orkut profili, normalleşmişti. Takvimi, aile fotoğrafları, sık kullanılanları, hepsi boştu. Şu ana dek, kendisiyle ilgili ne kadar çok şeyin internete iltica edip oradan da Google'ın sunucu çiftliklerine[4] gitmiş olduğunun ayırdına varmamıştı - çevrimiçi kişiliğinin tamamı. Maya güzel bir cila çekmişti; artık görünmez adam olmuştu.
Greg uykulu gözlerle dizüstündeki tuşlara dokundu ve ekran canlandı. Gözlerini kısarak araç çubuğundaki saate baktı: 04:13! Tanrıça adına, bu saatte kapıyı yumruklayan da kimdi?
Boğuk sesiyle "Geliyorum," diye bağırarak üstüne bir şeyler giydi. Uyku sersemi, koridorda ilerlerken ışıkları da açıyordu. Kapıda, delikten bakınca suratı asılmış Maya'nın kendisine geri baktığını gördü.
Kilitleri çözdü, sürgüyü çekti ve kapıyı açtı. Köpekleri ve kız arkadaşının eşliğinde, Maya hızla içeri girdi.
Terden sırılsıklamdı, genellikle taralı olan saçından bir kaç bukle alnına yapışmıştı. Kızarmış ve altları çizgilerle dolmuş gözlerini ovuştururarak,
Çatlak ve kaba bir sesle "Bir bavul hazırla," dedi.
"Ne?"
Onu omuzlarından sarstı. "Yap dedim."
"Nereye gitmek isti...?"
"Meksika, muhtemelen. Henüz bilmiyorum. Bavulunu hazırla, lanet olası." Hızla yanından geçerek yatak odasına girdi ve çekmeceleri açmaya başladı.
Keskin bir sesle "Maya," dedi, "Neler olduğunu anlatmadan hiç bir yere gitmiyorum."
Kızarak ona baktı ve yüzüne düşen bir tutam saçı geriye itti. "Googlematik yaşıyor. Seni temizledikten sonra, onu kapattım ve bırakıp gittim. Tekrar kullanmak çok tehlikeliydi. Ama yine de ne zaman kullanılırsa bana e-posta yollaması için ayarlamıştım. Birisi üç hesabı temizlemek için onu altı defa kullandı - üç hesapta yeniden aday olan Senato Ticaret Komitesi üyelerine aitti."
"Google'cılar senatörleri mi aklıyor?"
"Google'cılar değil. Bunlar site dışından. IP bloğu Washington DC'de kayıtlı ve bütün IP'ler de Gmail kullanıcısı. Tahmin et bu hesaplar kimin?"
"Gmail hesaplarına mı girdin?"
"Tamam. Kabul ediyorum. Evet, e-postalarına baktım. Bunu herkes arada sırada yapıyor, üstelik benden daha kötü niyetlerle. Ama beni dinle - bütün bu faaliyet lobicilik şirketimizce yapılıyormuş. İşlerini yapıyorlar, şirket çıkarlarını koruyorlar."
Greg şakaklarında nabzının attığını hissetti. "Birilerine anlatmalıyız."
"Bir faydası olmaz. Hakkımızdaki herşeyi biliyorlar. Her sorguyu aramayı görebiliyorlar. Her mektubu. Kameranın önünden her geçişimizi. Sohbet sitelerindeki arkadaşlarımızı... Orkut'ta 15'ten daha fazla arkadaşın olduğu zaman istatistiksel olarak terörist bir amaca katkıda bulunmaya üç adımdan daha uzak olmadığını biliyor muydun? Havalimanını hatırladın mı? Bu sefer içeride daha fazla kalacaksın."
"Maya," dedi Greg, kendisini toplamaya çalışarak. "Sence Meksika'ya kaçmak biraz aşırı bir tepki olmuyor mu? İstifa et, gitsin. Yeni bir iş kurarız veya başka bir şey. Bu çılgınlık."
"Beni bugün görmeye geldiler," dedi. "DHS'den iki siyasi müfettiş. Saatlerce gitmediler. Ve bir sürü soru sordular."
"GoogleMatik hakkında mı?"
"Hayır, arkadaşlarım ve ailem hakkında. Arara geçmişim, kişisel geçmişim hakkında."
"Tanrıçam."
"Bana bir mesaj veriyorlardı. Her tıklamayı ve her aramayı izliyorlar. Gitme zamanı geldi. Menzilden çıkma zamanı."
"Google'ın Meksika'da da ofisi var, biliyorsun."
"Gitmeliyiz," dedi, kararlılıkla.
"Laurie, sen bunun hakkında ne düşünüyorsun?" diye sordu Greg.
Laurie kucağındaki köpeklere iki tokat attı. "Ailem Doğu Almanya'yı 1965'te terketmiş. Bana Stasi'yi[5] anlatırlardı. Vatansever olmayan bir şaka veya onun gibi bir şey bile yapsan, gizli polis seninle ilgili herşeyi bir dosyaya koyarmış. Bilerek ya da bilmeyerek, Google'ın yarattığı da farklı bir şey değil."
"Greg, geliyor musun?"
Köpeklere baktı ve başını salladı. "Biraz pezom[6] kalmıştı. Onları alın ve dikkatli olun, tamam mı?"
Maya ona vuracakmış gibi baktı. Sonra, yumuşayarak, kuvvetle sarıldı.
"Sen de dikkatli ol," dedi, kulağına fısıldayarak.
Bir hafta sonra ona geldiler. Evdeyken, gecenin ortasında, tam hayal ettiği gibi.
Sabahın ikisinde, iki adam kapısının önüne geldi. Birincisi kapının kenarında sessizce durdu. Diğeri gülümseyiciydi, kısa boylu ve buruşuk, kısa paltosunun eteğinin bir tarafında bir leke, diğer tarafında da bir Amerikan bayrağı vardı. "Greg Lupinski, Bilişim Suçları Yasası'nı ihlal ettiğinize inanmamız için sebebimiz var," dedi, giriş bölümü niyetine. "Tam olarak, yetkili olduğunuz erişim sınırını aşmak, ve bu yolla bilgi elde etmek. Birinci suç için on yıl. Sizin ve arkadaşınızın Google kayıtlarına yaptığı bir suçtur. Bu arada, yargılamanızda bütün o temizlediğiniz şeyler var ya, onlar ortaya çıkacak, başlangıç olarak, tabii."
Greg bütün hafta boyunca kafasında bu sahneyi canlandırmıştı. Söyleyeceği bütün cesurca şeyleri planlamıştı. Maya'dan bir haber alabilmek için beklerken oyalanmasını sağlasın diye. Hiç aramamıştı.
Bütün söyleyebildiği, "Bir avukatla görüşmek istiyorum," oldu.
"Bunu yapabilirsiniz," dedi küçük adam. "Ama belki daha iyi bir anlaşma yolu bulabiliriz."
2. Bölüm - 4. Bölüm
[1] Evrim kuramından rahatsız olanların, kutsal kitapların açıklamaları da artık yutturulamaz hale geldikten sonra, inançlarını evrimle ilgili bilimsel bulgulara uydurma çabası. Akıllı Tasarım'da Tanrı, çamur ve kaburga kemiği yerine muhtemelen genetik ve biyolojiyle haşır neşir oluyor.
[2] Amerika'da "country müziği" çalan radyolara son 10 yılda egemen olmuş, çoğunlukla erkek şarkıcılar tarafından söylenen şarkılardan oluşan programlara verilen bir ad. Şarkıcıların hemen hepsi büyük boy kovboy şapkaları giyer ve şarkıları üç aşağı beş yukarı birbirinin aynısıdır. Arabeskin Amerikan versiyonu.
[3] Bundan bana da lazım. Sanırım şu an 10.000'in üzerinde mektup var.
[4] Onlarca, hatta yüzlerce sunucunun birbirine bağlanıp, ortak çalıştığı ortamlara verilen ad.
[5] Eski Doğu Alman Gizli İstihbarat Servisi.
[6] Meksika para birimi; dipnotta sınır yoktur.
Yorumlar
Yorum Gönder