İyi ve Kaliteli Şarap İçin
Şarap tatlı olur savurganca alemlerinde
Toprağa dönmüş üzümler yıkanırken,
Mor ve gür.
-- Byron, Don Juan; 124
"Vinum bonum et suave,
Bonis bonum, pravis prave,
O quam dulcis sapor - ave!
Mundata laetitia!"
-- E. du Meril, Latin Şarkıları
İyi ve kaliteli şarap elde etmek istenirse, şarapla dolu bir boynuzu alıp üzüm bağlarına gidilmeli ve şarap boynuzdan içilirken şunlar şöylenmelidir:
Bu çok ilginç bir dua ve gelenek, muhtemelen antikiteden kalma. Öncelikle çok az ilgilenilmiş bir konuya adanmış - Ay ve Diana'nın Baküs'le (Bacchus) olan bağlantısı. Pozzoli'nin Dizionario Storico Mitologico (Tarihi Mitoloji Sözlüğü) ve benzerlerinde, Eski Yunan'da Diana'ya tapınmanın Bacchus, Esculapius ve Apollo ile ilişkisi açıkça belirtilmiştir. Burada bağlantıyı boynuz sağlıyor. Alexander Severus'un bir madalyonunda, Efes'li Diana bolluk boynuzunu taşır. Diana için kutsal olan boynuz budur, yeni ayın boynuzu. Callimacus'a göre Apollo'nun bizzat kendisi Diana için boynuzlardan bir sunak yapmıştır.
Boynuzun şarapla olan bağlantısı daha da barizdir. Eski Slavonlarda güneş tanrısı Svantevit papazları, idolün elinde tuttuğu boynuzun şarapla dolu olup olmadığına bakarak gelecek yılın hasadının nasıl olacağına dair kehanette bulunurlardı. Doluysa herşey yolundaydı; boşsa, papaz boynuzu doldurup içer ve değiştirirdi. Böylece işler yoluna girerdi. Bu seremoninin İtalyan töreniyle olan benzerliği çarpıcıdır; tek fark, iyi bir hasat için birinde Güneş'e, diğerinde Ay'a yakarılmasıdır.
Floransa Efsaneleri'nde geçen Via del Corno'da kahraman şarap denizinde boğulmaktan olağanüstü güçlere sahip boynuzunu üfleyerek kurtulur. Çıkan ses uzaklara, bilinmeyen diyarlara ulaşır ve tılsımlanmış olarak onu kurtarmak için geri döner. Bu yakarıda, cennetin derinliklerindeki Diana, geri dönüp açık kapı ve pencerelerden içeri giren uğultudur, ve boynuzu üfleyenin mahsulünü kurtarır.
Via del Corno hikayesinde, kahramana boynuzu Al Gulyabani ya da Robin Goodfellow verir ki bu, yuvarlak taş büyüsündeki ruhun ta kendisidir, geceleri yaşar ve Diana/Titania'ya yardımcı olur.
Yeni ayda eli öpmenin kökeni bilinmiyor ve Job, kendi zamanında bile bu seremoniyi kafirce bulup yasaklamıştır - Ayın parlak ışığında yürürken... ve kalbim gizlice baştan çıkar ya da ağzım elimi öperse... bu Yargıcın ceza vermesini gerektirir, çünkü Tanrı'yı reddetmiş olurum (XXXI, 26,27). Job'un Ay'ı Tanrı'nın yarattığını anlamadığı ve onu kendi başına bağımsız bir Tanrı gibi gördüğü şeklinde yorumlamak mümkündür. Her ne olursa olsun, bu eski ve yasaklanmış ayinin hala yaşaması merak uyandırıcıdır.
Son bir nokta: şarabın tamamı içilmemeli, bir kısmı tıpkı Devonshire çiftçilerinin elma ağaçlarına yaptığı gibi serpilmelidir.
Toprağa dönmüş üzümler yıkanırken,
Mor ve gür.
-- Byron, Don Juan; 124
"Vinum bonum et suave,
Bonis bonum, pravis prave,
O quam dulcis sapor - ave!
Mundata laetitia!"
-- E. du Meril, Latin Şarkıları
İyi ve kaliteli şarap elde etmek istenirse, şarapla dolu bir boynuzu alıp üzüm bağlarına gidilmeli ve şarap boynuzdan içilirken şunlar şöylenmelidir:
İçiyorum, ama içtiğim şarap değil
Diana'nın kanıdır,
Şaraptan kana dönüşmüş
Şu bağın her köşesine yayılmış
Ki mahsulden iyi şarap çıksın diye
Bağ benim olsa da emek harcamam
Bakarsın giderek küçülen ayda
Tadı ekşir, elem getirir o zaman
Bu boynuzdan içersem
Yüce Diana'nın kanını
Yeni ayda elimi öpersem
Kraliçe üzümlerimi korusun diye
İlk tomurcuk çıktıktan
Olgunlaşıp biçimlenene dek
Oradan şarapevine ve nihayet
Şarap yapılıncaya kadar,
Herşey yolunda gitsin
O kadar güzel olsun ki
Cebimi parayla doldursun
Şaraplarımdan iyi talih
Bağlarımdan bereket eksik olmasın!
Ama şaraplarım kötü görünürse
Boynuzumu alıp üflerim cesurca
Geceyarısı şarap mahzeninde
Öyle bir ses çıkarırım ki Diana
Ne kadar uzakta olursan ol
Yine de kulakların çınlar,
Kapıyı bacayı açarım
Rüzgar uğuldar yüzüme doğru
Bul ve kurtar beni, yani şaraplarımı
Kurtar beni bu sıkıntıdan
Onları yitirirsem ben de yokum
Ama yardımınla Diana, hep kurtulurum.
Bu çok ilginç bir dua ve gelenek, muhtemelen antikiteden kalma. Öncelikle çok az ilgilenilmiş bir konuya adanmış - Ay ve Diana'nın Baküs'le (Bacchus) olan bağlantısı. Pozzoli'nin Dizionario Storico Mitologico (Tarihi Mitoloji Sözlüğü) ve benzerlerinde, Eski Yunan'da Diana'ya tapınmanın Bacchus, Esculapius ve Apollo ile ilişkisi açıkça belirtilmiştir. Burada bağlantıyı boynuz sağlıyor. Alexander Severus'un bir madalyonunda, Efes'li Diana bolluk boynuzunu taşır. Diana için kutsal olan boynuz budur, yeni ayın boynuzu. Callimacus'a göre Apollo'nun bizzat kendisi Diana için boynuzlardan bir sunak yapmıştır.
Boynuzun şarapla olan bağlantısı daha da barizdir. Eski Slavonlarda güneş tanrısı Svantevit papazları, idolün elinde tuttuğu boynuzun şarapla dolu olup olmadığına bakarak gelecek yılın hasadının nasıl olacağına dair kehanette bulunurlardı. Doluysa herşey yolundaydı; boşsa, papaz boynuzu doldurup içer ve değiştirirdi. Böylece işler yoluna girerdi. Bu seremoninin İtalyan töreniyle olan benzerliği çarpıcıdır; tek fark, iyi bir hasat için birinde Güneş'e, diğerinde Ay'a yakarılmasıdır.
Floransa Efsaneleri'nde geçen Via del Corno'da kahraman şarap denizinde boğulmaktan olağanüstü güçlere sahip boynuzunu üfleyerek kurtulur. Çıkan ses uzaklara, bilinmeyen diyarlara ulaşır ve tılsımlanmış olarak onu kurtarmak için geri döner. Bu yakarıda, cennetin derinliklerindeki Diana, geri dönüp açık kapı ve pencerelerden içeri giren uğultudur, ve boynuzu üfleyenin mahsulünü kurtarır.
Via del Corno hikayesinde, kahramana boynuzu Al Gulyabani ya da Robin Goodfellow verir ki bu, yuvarlak taş büyüsündeki ruhun ta kendisidir, geceleri yaşar ve Diana/Titania'ya yardımcı olur.
Yeni ayda eli öpmenin kökeni bilinmiyor ve Job, kendi zamanında bile bu seremoniyi kafirce bulup yasaklamıştır - Ayın parlak ışığında yürürken... ve kalbim gizlice baştan çıkar ya da ağzım elimi öperse... bu Yargıcın ceza vermesini gerektirir, çünkü Tanrı'yı reddetmiş olurum (XXXI, 26,27). Job'un Ay'ı Tanrı'nın yarattığını anlamadığı ve onu kendi başına bağımsız bir Tanrı gibi gördüğü şeklinde yorumlamak mümkündür. Her ne olursa olsun, bu eski ve yasaklanmış ayinin hala yaşaması merak uyandırıcıdır.
Son bir nokta: şarabın tamamı içilmemeli, bir kısmı tıpkı Devonshire çiftçilerinin elma ağaçlarına yaptığı gibi serpilmelidir.
Yorumlar
Yorum Gönder