Şeytan'ın Yokoluşu - bük08

-
seyan jacob eliosoff
Bu zaferlerden sonra Şeytan'ın yaşamaktan başka ne çaresi olabilirdi? Tek başına Kilise'nin onu ezmeye gücü asla yetmeyecekti. Ateş ve direk yetersiz kalabilirdi, ama başka bir siyaset daha etkili oldu.

Şeytan'ın krallığı kendi içinde bölündü. Kızı ve gelinine muhalefet eden otacıyı, kendi oğlunu, Büyücü terketti.

Kilise, Büyücü'nün sonunu hazırlayacak bu alanda tekelini kurdu. 14. yüzyılda eğer bir kadının yeterince eğitim almadan birisini tedavi etmeye kalkarsa cadı olduğuna ve ölmesi gerektiğine karar verildi.

Ama herkesin gözü önünde nasıl eğitim alabilirdi? Sahneyi göz önüne getirin, bir zamanların korkutucu cadısı okula gidiyor! Aziz John gününde kediler birbirine zincirlenip şenlik ateşlerinde yakılırdı. Onun yerine cadılar pişirildi, gençlere eğlencelik!

Ve Şeytan'ın yokoluşunu görürüz - üzücü bir hikaye. Etkisizleştirilir ve yaşlı bir adama dönüşür. Soyulur, yağmalanır ve Cadılar Şabatı'nda giydiği iki maskeden en kötüsü Tartuffe'ün yüzünde yerini alır.

Ruhu her yerdedir. Ama cadıyı kaybederek kişiliksizleşir ve hepsini kaybeder. Büyücüler sıkıcıdır, hepsi o kadar.

Düşüş bu noktaya geldiğinde, bu düşmanlar ne yapmış olduklarını anlamışlar mıdır? O, dinsel inancın büyük motorunun vazgeçilmez etkeni, gerekli aktörü değil midir? İyi çalışan her organizma çifttir, iki yüzü vardır; aksi takdirde yaşam mümkün değildir. İki gücün arasında bir çeşit denge, güçlerin simetrik ama eşit olmayan karşıtlığı şarttır. Zayıf olan denge unsurudur, diğerini tamamlayandır. Güçlü tartı sürerken sabırsızlanır ve onu yok eder. Ama dileği yanlıştır.

1672'de Colbert, Realm yargıçlarının cadılık davalarını almasını yasaklayarak Şeytan'ı rafa kaldırdığında, Norman Parlamentosu tutuculuğu ve Norman mantığıyla bu karara uymanın sakıncalarını gösterecektir. Şeytan da tıpkı gerisi gibi bir dogmadır. Mağluba dokunursanız, galibe de dokunmuş olmaz mısınız? Cehennemî temelini sarsan ihtiyatsız insan pekala cennetin duvarlarını çatlatabilir.

Colbert kulak asmadı; yapacak çok işi vardı. Ama Şeytan bunu işitti muhtemelen. Ve yaralı ruhu büyük oranda teselli buldu. Şu anda yaşamını kazandığı spiritüalizm, masa çevirme ve benzeri küçük işlerde önemsizliğe doğru yiterken, zamanın içini boşalttığı ve ölmekte olan tek kurumun kendisi olmadığını biliyor.

Diğer Bölümler:
Büyücü Kadın

Foto: Jacob Eliosoff

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Papağan Totemi

-
Resim
Doğanın bize sunduğu ihtişam ve güzelliği hatırlatır bize papağanlar. Sıradan bildiğimiz, hergün gördüğümüz için farkına varmadığımız gündelik güzelliğin düzenli habercisidirler. Çirkinliğe, olumsuzluğa odaklanmaktan vazgeçip gerçekten çevremize baktığımızda neleri keşfedeceğimizin müvetazi müjdecisidir onlar. Bize renk terapisini, ister vücudumuzda, ister giyimimizde renkleri bilinçli kullanmayı, evimizde, hayatımızın diğer yönlerinde hangi aksesuarları tercih etmemiz gerektiğini papağan öğretir. Renkler iyileştirici olabilir çünkü enerjiyi yükseltirler ya da yumuşatırlar. Önemli olan renklerin önemini anlamamız, hangilerini sevip sevmediğimizi bilmemiz ve onları yaşamımıza sokmamızdır. Papağanlar eşleriyle sınırlı olmaksızın birbirlerinin bakımına yardım ederler. Diğerini temizleme nazik olduğu kadar bağlanma egzersizidir de. Dokunmanın sihrini, iyileştirici gücünü bize bıkmadan anımsatırlar. Bazen bütün istediğimiz bir arkadaşa sarılmak, hatta sırtımızı birinin kaşıması ya da
Devamı

Gezegen Simgeleri

-
Resim
Günümüzde neredeyse herkesin aşina olduğu gezegen simgelerinin, ya da daha doğru deyişle gliflerinin oldukça uzun bir tarihi var. Bu çok iyi bilinen semboller iyi korunmuş eski belgelerde bulunmakta, ve kökenlerini araştırmak bize kadim gizli bilgilerin ve ekollerin kapısına götürüyor. Bir simge yalnızca kendisine ait yaşamı varsa bozulmadan kalabilir; eğer bir şekilde bir yaşama biçimi, fikir ya da formla birleşmişse, buna binlerce yıllık geçen zamanı da eklersek, toplumsal değişimlerle bu simgelerin dramatik bir metamorfoz geçirmeleri kaçınılmaz olur. Dolayısıyla gezegen simgelerinin bu gizil gücü var çünkü eski bilgeler onları bir anlamda fikir ve formu birleştiren arketipik spiritüel içerikle örmüş, ve arketipik basitlikleriyle özlerini, anlamlarına olan bağlarını yitirmeden değişmez ve değiştirilemezlerdi. Bu simgelerin iç yapılarını incelediğimizde gezegenlerin spiritüel güçlerinin gözlerimizin önüne serildiğini göreceğiz. Gezegen Simgelerinin Eksoterik Yorumlanışı Glifle
Devamı

Tanrıça Asteria

-
Resim
Titan tanrıçalarından Asteria (yıldızlarla ilgili, yıldızlı, yıldızlardan gelen, yun.) kahinliği, kehanetleri, biliciliği, astrolojiyi ve ölü falcılığını temsil eder. Coeus (Koios) ve Phoebe'nin kızı, Leto'nun kızkardeşidir. Hesiod'a göre ( Theogony 404 ff, Evelyn-White ) Perses'ten Hecate isimli bir kızı vardır. Titanların düşüşünden sonra Zeus Asteria'nın peşine düşer. Onun tacizinden (cinsel) kurtulmak isteyen Asteria kendisini bir şal gibi Ege Denizi'ne örtecek, daha sonra takibi devralan Poseidon yüzünden Delos (Ortygia) Adası'na dönüşecektir ( Nonnus, Dionysiaca 33. 336 ff ). Kızkardeşi Leto da adaya sığınıp orada Apollo ve Diana'yı (Artemis) doğuracaktır ( Pseudo-Hyginus, Fabulae 53 ). Ölü falcılığı (nekromansi, ruhlarla konuşarak geleceği görme) Asteria'nın kızı Hecate'nin alanı. Asteria, kızkardeşi Leto ile bereber gece (Nyx) ve gündüzün kehanet güçlerini temsil eder. Yunanlıların onu Fenike tanrıçası Ashtarte olarak tanımladığı da gör
Devamı