Evrensel Adaletsizliğin Temel Dogması - bük03

-
ilk gunah denen dogma
Birbirinden bu çok farklı zamanlarda, değişik birikimlere sahip bütün bu insanların bir adım daha öteye gidememiş olmaları insanı şaşkına çevirir. Ama nedeni basittir: hepsi o ilk ve zehirli doktrinleri, yani İlk Günah tarafından esir edilmiş, ya da daha doğrusunu söylemek gerekirse körleştirilmişlerdir. Bu, evrensel adaletsizliğin temel dogmasıdır: "Tamamı tek kişi[1] yüzünden kaybetmiş, bırakın cezalandırılmayı, cezalandırılmayı hak eden, daha doğmadan suçlu ve inanılmaz derecede kötü, daha başlangıçta Tanrı için ölü kabul edilmişlerdir. Annesinin memesindeki bebek çoktan lanetli bir ruhtur artık."

Bunu kim mi söylüyor? Hepsi, Bossuet bile. Kutsal Saray'ın[2] üstadı, önemli teolog Spina doktrini şu sözlerle formülleştiriyor: "Tanrı masumların ölmesine neden mi seyirci kalıyor? Bunu adil olmak için yapıyor. Eğer işledikleri günahlardan dolayı ölmeseler bile, o ilk günah yüzünden ölüme mahkumlar."[3]

Bu canice kuramdan iki sonuç çıkıyor: adalette ve mantıkta. Yargıç her zaman adil olduğundan emin; karşısına kim getirilirse getirilsin kaçınılmaz olarak zaten suçlu, ve eğer kendisini savunursa, iki kat suçlu. Adalet için terlemeye, doğrudan yanlışı ayırdetmek için kafa yormaya gerek yok; her davada karar zaten belli. Mantıkçıyla öğretmen de artık insanın ruhunu tahlil etmekten, onun geçtiği aşamaları, karmaşıklığını göz önüne alırsak, iç farklılıklarını ve çelişkilerini inceleme külfetinden kurtuluyor. Artık ruhun erdemli yerine nasıl ve hangi yavaş ve küçük aşamalardan geçerek kötüye evrildiğini araştırmaya gerek yok. Bütün bu küçük şeyler, şüphe, zorluk ve huzursuzluklar, azıcık dahi anlasalar bile, nasıl da gülünesi şeyler, nasıl başlarını hor görerek sallayacaklar, ve süslü giysilerinin etekleri nasıl da asilce sallanacak!

Özellikle Şeytan'la Sözleşme sorusu gündeme geldiğinde, ruhun küçük bir kazanç için sonsuz işkenceye kendini sattığı o bölümde, biz filozoflar lanetlinin geçmişini, başına gelenleri, acılarını izleyebiliriz. Ama teoloğumuz bütün bu ayrıntıları ihmal edebilir. Ona göre Ruh ve Şeytan birbirleri için yaratılmıştır; ve ilk fırsatta, bir kapris uğruna, ani bir arzu, gelip geçici bir heves için ruh bu aşırılığa bodoslama dalar.

Diğer Bölümler:
Büyücü Kadın

[1] Havva
[2] Vatikan
[3] De Strigibus, 9. Bölüm.
Resim: Wallace State Ünv.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Papağan Totemi

-
Resim
Doğanın bize sunduğu ihtişam ve güzelliği hatırlatır bize papağanlar. Sıradan bildiğimiz, hergün gördüğümüz için farkına varmadığımız gündelik güzelliğin düzenli habercisidirler. Çirkinliğe, olumsuzluğa odaklanmaktan vazgeçip gerçekten çevremize baktığımızda neleri keşfedeceğimizin müvetazi müjdecisidir onlar. Bize renk terapisini, ister vücudumuzda, ister giyimimizde renkleri bilinçli kullanmayı, evimizde, hayatımızın diğer yönlerinde hangi aksesuarları tercih etmemiz gerektiğini papağan öğretir. Renkler iyileştirici olabilir çünkü enerjiyi yükseltirler ya da yumuşatırlar. Önemli olan renklerin önemini anlamamız, hangilerini sevip sevmediğimizi bilmemiz ve onları yaşamımıza sokmamızdır. Papağanlar eşleriyle sınırlı olmaksızın birbirlerinin bakımına yardım ederler. Diğerini temizleme nazik olduğu kadar bağlanma egzersizidir de. Dokunmanın sihrini, iyileştirici gücünü bize bıkmadan anımsatırlar. Bazen bütün istediğimiz bir arkadaşa sarılmak, hatta sırtımızı birinin kaşıması ya da
Devamı

Gezegen Simgeleri

-
Resim
Günümüzde neredeyse herkesin aşina olduğu gezegen simgelerinin, ya da daha doğru deyişle gliflerinin oldukça uzun bir tarihi var. Bu çok iyi bilinen semboller iyi korunmuş eski belgelerde bulunmakta, ve kökenlerini araştırmak bize kadim gizli bilgilerin ve ekollerin kapısına götürüyor. Bir simge yalnızca kendisine ait yaşamı varsa bozulmadan kalabilir; eğer bir şekilde bir yaşama biçimi, fikir ya da formla birleşmişse, buna binlerce yıllık geçen zamanı da eklersek, toplumsal değişimlerle bu simgelerin dramatik bir metamorfoz geçirmeleri kaçınılmaz olur. Dolayısıyla gezegen simgelerinin bu gizil gücü var çünkü eski bilgeler onları bir anlamda fikir ve formu birleştiren arketipik spiritüel içerikle örmüş, ve arketipik basitlikleriyle özlerini, anlamlarına olan bağlarını yitirmeden değişmez ve değiştirilemezlerdi. Bu simgelerin iç yapılarını incelediğimizde gezegenlerin spiritüel güçlerinin gözlerimizin önüne serildiğini göreceğiz. Gezegen Simgelerinin Eksoterik Yorumlanışı Glifle
Devamı

Tanrıça Asteria

-
Resim
Titan tanrıçalarından Asteria (yıldızlarla ilgili, yıldızlı, yıldızlardan gelen, yun.) kahinliği, kehanetleri, biliciliği, astrolojiyi ve ölü falcılığını temsil eder. Coeus (Koios) ve Phoebe'nin kızı, Leto'nun kızkardeşidir. Hesiod'a göre ( Theogony 404 ff, Evelyn-White ) Perses'ten Hecate isimli bir kızı vardır. Titanların düşüşünden sonra Zeus Asteria'nın peşine düşer. Onun tacizinden (cinsel) kurtulmak isteyen Asteria kendisini bir şal gibi Ege Denizi'ne örtecek, daha sonra takibi devralan Poseidon yüzünden Delos (Ortygia) Adası'na dönüşecektir ( Nonnus, Dionysiaca 33. 336 ff ). Kızkardeşi Leto da adaya sığınıp orada Apollo ve Diana'yı (Artemis) doğuracaktır ( Pseudo-Hyginus, Fabulae 53 ). Ölü falcılığı (nekromansi, ruhlarla konuşarak geleceği görme) Asteria'nın kızı Hecate'nin alanı. Asteria, kızkardeşi Leto ile bereber gece (Nyx) ve gündüzün kehanet güçlerini temsil eder. Yunanlıların onu Fenike tanrıçası Ashtarte olarak tanımladığı da gör
Devamı